Leefgebied steenuil optimaliseren

De steenuil is nauwelijks groter dan een merel maar oogt toch wat forser door z’n opgezette veren. Het verenkleed is overwegend bruin tot grijsbruin met witte streepjes en druppelvormige vlekken. Opvallend zijn de felgele ogen en lichte ‘wenkbrauwen’. Het achterhoofd lijkt een kopie van het voorhoofd met toegeknepen ogen. In rust is zijn postuur gedrongen, bij waakzaamheid rekt de uil zich uit. Niet altijd zichtbaar zijn de lange, bevederde poten

Bescherming

Het gaat al langere tijd bergafwaarts met de steenuil. Doordat er steeds meer nieuwbouw, industrieterrein wordt gebouwd en minder kleine wisselende agrarische bedrijven. Lange tijd werd er weinig aandacht besteed aan kleinschalige landschap elementen zoals houtwallen en hagen, hierdoor verdween er veel nestelgelegenheid. Ook verkeer kan het jachtterrein van de steenuil flink verstoren.

Leefgebied

Veelal kleinschalige cultuurlandschappen met een variatie aan houtwallen, heggen, weitjes en knoestige bomen. In grootschalige landbouwgebieden is de steenuil afhankelijk van gevarieerde erven bij boerderijen of vrijstaande huizen. Jachtgebied bestaat uit open terrein met het hele jaar door lage vegetatie (beweiding). Voorts zijn er voldoende zitplaatsen van één tot anderhalve meter hoogte (paaltjes bijvoorbeeld) om vanuit te jagen. Er zijn schuilplaatsen en broedholen in oude bomen, schuren, gebouwen en dergelijke.

Project